പേക്കനവ്
കുട്ടിക്കാലം തൊട്ട്
കൂടെ പതുങ്ങുന്ന
പേക്കനവ്
ഞാനൊറ്റയാവുന്ന
മണലാരണ്യം
ചുഴിയിട്ടു പതയുന്ന
അനന്തത
ചിലനേരം
കാറ്റ്
മുറ്റം നടവഴി
ഇടനാഴി
കഥ പൂക്കുന്ന പാറക്കുന്ന്
പള്ളിക്കൂടം
തെരുവ്
പിന്നെ ഞാനും
കാഴ്ചക്കൊരാളില്ലാതെ
പറയാനാവാതെ
കരയാനാവാതെ
ശൂന്യനായി
ബഹളങ്ങള്‍ മരിച്ച
ശ്മശാനത്തില്‍
ഒറ്റയില്‍ നീറുക
കുട്ടിക്കാലം തൊട്ട്
രാവുതീക്കൂട്ടുന്ന
പേക്കനവ്
ഇന്നിത് കാര്യമായാലും
വേവലാതിയില്ല
നിന്റെ ഓര്‍മ മതി
ഞാന്‍ ആള്‍ക്കൂട്ടമാവും
No comments:
Post a Comment